عادت ندارم
درد دلم را، به همه بگویم!
پس خاکش میکنم زیر چهره ی خندانم...
تا همه فکر کنند
نه دردی دارم
و نه قلبی!
میدانی...
یک وقت هایی باید روی یک تکه کاغذ بنویسی
« تعطیل است »
و بچسبانی پشت شیشه ی افکارت!
باید به خودت استراحت بدهی
دراز بکشی...
دست هایت را زیر سرت بگذاری...
به آسمان خیره شوی...
و بی خیال سوت بزنی...
و در دلت بخندی به تمام افکاری که
پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند!!
مـــــردی...؟!
هر چقدر مـــــغرور...
هر چقدر صـــــادق...
هر چقدر ســـــاده...
هر چقدر جـــــذاب...
هر چقدر مـــــکار...
اما گاهی برای فتح جغرافیای زن،
باید به زانـــــو بیوفتی!
نظر و سپاس............